วัดลาดสนุ่น สร้างในสมัยรัชกาลที่ 5 ราวพุทธศักราช 2440 พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ทรงมีพระราชดำริ จะปรับปรุงพื้นที่ทุ่งรังสิตซึ่งเป็นที่ดินกว้างขวางและว่างเปล่าอยู่มาก ให้เป็นประโยชน์ในด้านการเกษตร กสิกรรม จึงโปรดเกล้าให้บริษัทขุดคลอง คูนาสยาม ขุดคลองส่งน้ำขึ้น โดยให้พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าสาย สนิทวงศ์ เป็นผู้ควบคุมดำเนินการในครั้งนั้น

ครั้นขุดมาถึงคลองซอยที่ 1 หมู่บ้านลาดสนุ่น ได้พบพระภิกษุรูปหนึ่งชื่อพระภิกษุโทน เป็นญาติกับนายเที่ยง ซึ่งอาศัยอยู่ในโรงนาเล็ก ๆ ที่ปากบึงลาดสนุ่น (ที่ตั้งวัดในปัจจุบัน) เกิดศรัทธาคิดสร้างวัดขึ้น จึงได้จัดที่่ให้สร้างวัดรวมเป็นเนื้อที่ 16 ไร่ แต่ไม่ได้ทำรังวัด ต่อมา พ.ศ. 2464 พระอธิการหมง เจริญมาก เจ้าอาวาสในสมัยนั้น ได้ทำเรื่องขอเนื้อที่จากพระคลังมหาสมบัติ และได้รับอนุญาตให้เป็นที่วัด โดยมอบให้หอทะเบียนที่ดินจังหวัดธัญบุรีจึงไปทำการรังวัดให้

วัดลาดสนุ่น มีเสนาสนะภายในวัด คือ อุโบสถ กุฏิสงฆ์ หอสวดมนต์ ศาลาการเปรียญหลังเก่า ศาลาการเปรียญหลังใหม่ วิหาร

มีปูชนียวัตถุ คือ พระประธานในอุโบสถแบบสุโขทัย ปางมารวิชัย และมีพระพุทธรูปปางมารวิชัย 3 องค์ อยู่ที่ศาลาการเปรียญ วิหาร และหอสวดมนต์